میرحسن موسوی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی با اشاره به روند پیگیری تاسیس شرکت‌های قطارهای حومه‌ای اظهار داشت: همانطور که ملت شریف ایران استحضار دارند، اساس‌نامه شرکت قطارهای حومه‌ای تدوین و تقدیم دو وزیر و رئیس سازمان برنامه‌وبودجه شد و سپس در یک کمیته تخصصی کمیسیون‌های اجتماعی دولت مورد بررسی قرار گرفت.
وی افزود: پس از بحث و بررسی طی شش جلسه، سر انجام اساس نامه شرکت قطارهای حومه‌ای در کمیته تخصصی به تصویب رسید و روانه کمیسیون اجتماعی شد.
معاون مسافری شرکت راهآهن بیان داشت: در صورت تصویب اساس‌نامه شرکت قطارهای حومه‌ای در کمیسیون اجتماعی دولت باید منتظر تصویب آن در جلسه هیئت وزیران بود که به محض تصویب اقدام برای تاسیس این شرکت تحت مجموعه شرکت راهآهن جمهوری اسلامی ایران آغاز می‌شود.
موسوی خاطرنشان کرد: طبیعی است که در حین کار کارشناسی و تخصصی ابهاماتی برای افراد صاحب نظر به وجود آید اما با توجه به اطلاعاتی که در جلسات ارائه شد و با توجه به تجارب کشورهای اروپایی با کمترین تغییرات (در حد کلمه و عبارت) در هفته گذشته به تایید و تصیوب اعضا کمیته تخصصی رسید.
وی با اشاره به ویژگی‌های قطار حومه‌ای گفت: در کنار کاهش مصرف سوخت و تلفات رانندگی و همچنین کاهش آلاینده‌های زیست‌محیطی نقش مهمی دارد، روزانه حدود ۵50 هزار خودرو از حومه وارد و همین تعداد نیز در بعدازظهر از تهران خارج می‌شوند. لذا اگر امکان جابه‌جایی این تعداد مسافر خودروها از طریق شبکه ریلی فراهم شود در کاهش آلودگی پایتخت، مصرف سوخت، تلفات رانندگی و ترافیک به ارقام بزرگی دست خواهیم یافت.
موسوی بادآورد شد: در حالی سهم حمل‌ونقل حومه‌ای ایران در جابه‌جایی‌ها حدود ۲ درصد است که کشورهای اروپایی مانند آلمان این رقم حدود ۵۵ درصد است. لذا امیدواریم با اقدامات صورت گرفته برای تحقق هدف سهم ۲۰ درصدی راهآهن در جابه‌جایی مسافر از قطارهای حومه‌ای حداکثر استفاده را داشته باشیم.
معاون مسافری راهآهن با توجه به فعالیت بیش از ۱۹ مسیر قطار حومه‌ای نسبت به تأسیس شرکت قطارهای حومه‌ای ابراز امیدواری کرد و گفت؛ درصورتی‌که شرایط سرمایه‌گذاری بخش غیردولتی برای تأمین ناوگان حومه‌ای نظیر ریل‌باس فراهم شود، با افزایش تعداد ناوگان، شاهد کاهش «سرفاصله» خواهیم بود تا به این ترتیب شهروندان اطراف کلان‌شهرها به‌راحتی از قطارهای حومه همچون سایر شهرهای بزرگ جهان استفاده کنند.
نظر شما